همیشه حرف از سامان‌دهی سرویس‌های بهداشتی بین‌راهی است، اما هستند هتل‌های چند ستار‌ه‌ای که سرویس‌های بهداشتی آن‌ها نیز وضعیت روبه‌راهی ندارند و با آن‌که ممکن است کسی کاری به کارشان نداشته باشد، اما باید یقین دانست این نابسامانی از چشم گردشگران دور نمی‌ماند.
به گزارش ایسنا، قصه‌ی سرویس‌های بهداشتی سر دراز دارد که سر نخ آن به دوران ریاست «اسفندیار رحیم‌مشایی» در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری می‌رسد که قول ساخت سرویس بهداشتی در هر 25 کیلومتر از جاده‌های کشور را آن‌هم تا پیش از پایان سال 1390 داد.
اما این پروژه شکست خورد، چرا که تا سال 90 نه تنها این وعده به سرانجام نرسید، بلکه به گفته‌ی مسعود سلطانی‌فر، رییس این سازمان از آن یک‌هزار سرویس بهداشتی وعده داده شده فقط 100 چشمه به کار افتاد و ردیف اعتبار سرویس‌های بهداشتی نیز در دولت حذف شد.
صرف‌نظر از آن سرویس‌های بهداشتی بین‌راهی که ظاهرا به گِره‌ی کور صنعت گردشگری تبدیل شده، سرویس‌های بهداشتی دیگری هم هستند که با وجود داشتن مالک و سرمایه‌گذار، وضعیتی بی‌شباهت به چشمه‌های بهداشتی بین‌راهی ندارند؛ واحدهایی که در هتل‌هایی با ستاره‌هایی روشن محفوظ مانده‌اند و ظاهرا به دور از چشم ناظران و مجریان استانداردسازی مشغول سرویس‌دهی به مشترهایی هستند که اعتراض‌شان در ازای پولی که داده‌اند و سرویسی که نگرفته‌اند، به گوش کسی نمی‌رسد.
با این همه، چشم کنجکاو و ماجراجوی برخی گردشگران از وضعیت نامناسب سرویس‌های بهداشتی در هتل‌های ایران غافل نمانده و این شرایط به تصویر کشیده شده و در وب‌سایت‌های معتبر سفر و گردشگری که در معرض دید همگان در سراسر جهان است، قرار داده شده است.
این تصاویر از مجموعه عکس‌های گردشگران خارجی و داخلی که برای تعدادی از آژانس‌های ایرانی فرستاده شده و یا در وب‌سایت TripAdvisor قرار داده شده، انتخاب شده است. عکس‌ها گویای وضعیت برخی سرویس‌های بهداشتی در هتل‌های یک تا پنج ستاره‌ی ایران است.
البته در کنار این تصاویر، عکس‌های مناسبی نیز از سرویس‌های بهداشتی هتل‌های عموما پنج ستاره در این وب‌سایت گردشگری منتشر شده است، اما هدف و بهانه‌ی این گزارش، متوجه کردن به آن بخش مغفول در نظام هتلداری کشور است.
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی علل کاهش مصرف شیر را در مقایسه با نوشابه های گازدار در میان خانوارهای کشور را مورد مطالعه قرار داد.
به گزارش تسنیم، دفترمطالعات زیربنایی مرکز پژوهشها با اشاره به آغاز اجرای قانون هدفمندی یارانه ها در ماه های پایانی سال 89 و کاهش یارانه های حامل های انرژی و به تبع آن افزایش هزینه های تولید محصولات کشاورزی و از جمله شیر افزود: با این وصف دولت با اعمال تعزیرات بر قیمت، قیمت شیر و لبنیات را کنترل کرد که همین امر باعث کاهش حاشیه سود در زنجیره ارزش شیر و بروز تخلفاتی در صنایع لبنی ، مانند استفاده از روغن پالم در فرآورده های لبنی شد . سرانجام در ماه های ابتدایی سال 1390 شیر یارانه ای از دستور کار دولت خارج شد و عواملی مانند کاهش دسترسی اقتصادی ، حمایت های نامناسب از صنایع شیر و کاهش تبلیغات ، سرانه مصرف فرآورده های لبنی را تا سال 1392 حدود 14 درصد کاهش داد .
از آنجا که رژیم غذایی ایرانی ها با فقر کلسیم مواجه است، مصرف نوشابه های گازدار به این فقر غذایی دامن می زند و کاهش مصرف شیر و فرآورده های لبنی و افزایش مصرف نوشابه های گازدار (به دلیل وجود مزیت قیمتی ) ، موجب کاهش آثار مثبت شیر شده و در صورت استمرار وضع موجود، نگرانی ها در حوزه سلامت در خصوص گسترش بیماری هایی مانند پوکی استخوان و دیابت را تشدید می کند.
مرکز پژوهش ها در ادامه افزود: بررسی میزان مصرف شیر و نوشابه های گازدار در کشور نشان می دهد که مهم ترین عوامل محدود کننده مصرف لبنیات و افزایش مصرف نوشابه های گازدار عبارتند از : روند افزایشی قیمت لبنیات بیش از نرخ تورم و بیشتر از شاخص کل کالاها و خدمات مصرفی، واگرایی در سیاست های توسعه صنایع لبنی، کاهش وزن بسته بندی های لبنی، کاهش حمایت ها و یارانه ها و نسبت قیمت شیر به نوشابه . همچنین بررسی انجام شده نشان می دهد که روند کنونی نسبت قیمت شیر و نوشابه موجب تقویت مصرف نوشابه خواهد شد، بنابراین اتخاذ سیاستی مانند اخذ مالیات سلامت از محصولات مضری مانند نوشابه های گازدار و تخصیص آن برای افزایش مصرف شیر، می تواند از مهم ترین راهکارهای برون رفت از شرایط کنونی باشد.
