پرسش: افراد مبتلا به فاویسم تا چه سنی باید از خوردن باقلا خودداری کنند؟
پاسخ دکتر کوروش جعفریان، متخصص تغذیه و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران:
بیماری فاویسم در سنین 1 تا 10سالگی بیشترین شدت را دارد و خوردن باقلا یا داروهایی که برای بیماران مبتلا به فاویسم ممنوع شده است، علائم شدیدی ایجاد می‌کند. از 10 سالگی به بعد شدت این علائم کاهش مییابد اما با این حال بیماران باید همچنان از خوردن باقلا، برخی داروها مانند آسپیرین و ویتامینهای K و C اجتناب کنند.
برخی خامه ها سفت و برخی شل هستند. آیا این دو نوع از نظر مقدار چربی و کالری با هم متفاوتند؟
پاسخ دکتر سیدامیر مرتضویان، متخصص صنایع غذایی و عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی:
همه خامههای صبحانه 30 تا 35 درصد چربی دارند، بنابراین سفتی بافت خامه در کشور ما ربطی به میزان درصد چربی آن ندارد. شلی و سفتی خامه به فرآیند تولید آن بستگی دارد. به عبارت دیگر، دستگاههای خط تولید، فرآیند تولید خامه و افزودن برخی پایدارکننده های مجاز که میتوانند بافت خامه را سفت کنند، میزان شلی و سفتی آن را تعیین می‌کنند بنابراین می‌توان خامه را با یک میزان چربی سفت یا شل تولید کرد. با فرآیند تولید هم می‌توان چنین کاری انجام داد؛ مثلا اگر فرآیند هموژن کردن در کارخانهای بیشتر اعمال شود، می‌تواند خامه را سفت کند و اگر کمتر اعمال شود خامه شل تر تولید خواهد شد. از این رو تفاوتی در میزان چربی و کالری خامهها وجود ندارد. کالری دریافتی در مصرف‌کننده به میزان مصرف او بستگی دارد.
منبع
برای پیشگیری از پوسیدگی دندانها، خوردن چه موادغذایی‌ای را توصیه میکنید؟
پاسخ دکتر کوروش جعفریان، متخصص تغذیه و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران:
مطالعات نشان می‌دهد افرادی که چای میخورند، کمتر دچار پوسیدگی دندان میشوند زیرا چای حاوی فلوراید است. مصرف برخی مواد پروتئینی مانند پنیر و گوشت هم تا حدودی می‌تواند از دندانها محافظت کند. با‌این‌حال بهترین کار این است که از خوردن مواد غذایی بسیار شیرین و چسبنده یا هر مادهای که می‌تواند پوسیدگی دندانها را تسریع کند، بپرهیزید. همچنین باید در خوردن بیش از حد مواد اسیدی یا آبمیوههای ترش که ممکن است روی مینای دندان تاثیر بگذارند احتیاط کنید و بلافاصله پس از مصرف آنها مسواک نزنید، زیرا محیط دهان اسیدی است و مسواک زدن در چنین شرایطی مشکل را تشدید خواهد کرد. البته ساختار دندان هم بسیار مهم است. گاهی دیده می‌شود که مصرف ناکافی کلسیم، منابع پروتئینی و حتی ویتامین C می‌تواند در طولانی‌مدت خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهد.
پرسش : علت خارشهای مکرر کانال گوش خارجی چیست و چطور درمان می‌شود؟
پاسخ دکتر ابراهیم رزم‌پا، متخصص گوش و حلق و بینی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران:
خارش گوش دلایل بسیار زیادی دارد که از شایع‌ترین آنها می‌توان به آلودگی قارچی، اگزما و حساسیت‌های پوستی، کم‌شدن ترشحات گوش، تورم و خارش گوش بعد از شنا و... اشاره کرد. اگر فردی دچار مشکل خارش گوش شده باشد، باید حتما به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند تا پس از معاینه، باتوجه به مشکلی که باعث ایجاد خارش شده است، درمان شود. مثلا استفاده از قطره‌های کورتونی در افرادی که دچار حساسیت هستند، می‌تواند مشکل خارش گوش را حل کند اما همین داروها در مواردی که مجرای گوش دچار آلودگی قارچی شده باشد باعث بدتر شدن مشکل و رشد بیشتر قارچ‌ها خواهد شد، بنابراین نباید برای رفع مشکلات گوش خودسرانه عمل کرد.
پرسش: متخصصان گوش و حلق و بینی توصیه می‌کنند برای پاک کردن گوش از گوش پاک‌کن استفاده نکنیم. پس گوش پاک‌کن را در کدام مواقع و موارد می‌توان به کار برد؟
پاسخ دکتر ابراهیم رزم‌پا، متخصص گوش و حلق و بینی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران:
عنوان اصلی آنچه شما آن را گوش پاک‌کن نامیده‌اید، اپلیکاتور پنبه‌ای است. اپلیکاتورها موارد استفاده متعددی دارند مثل تمیز کردن لاله و اطراف گوش، هنگام استفاده از داروهای موضعی، موارد آرایشی و... اما استفاده از اپلیکاتور پنبه‌ای برای پاک کردن مجرای داخلی گوش به‌خصوص در کودکان به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود، زیرا استفاده از این وسیله می‌تواند باعث پارگی پرده گوش شود و علائمی مانند درد ناگهانی، خونریزی، ترشح از گوش و حتی ناشنوایی نسبی ایجاد کند. ضمن اینکه تمیز کردن یا خارج کردن پی‌درپی سرومن یا ماده مومی زردرنگی که داخل گوش وجود دارد، می‌تواند در سیستم عملکردی گوش نیز اختلال ایجاد کند. همچنین استفاده طولانی‌مدت و مداوم از گوش‌پاک‌کن یا سایر وسایل خارجی ممکن است به مجرای خارجی گوش آسیب بزند و مشکلاتی را برای فرد ایجاد کند. بسیاری از مادران بعد از استحمام کودکشان از گوش‌پاک‌کن استفاده می‌کنند تا آب وارد شده به مجرای گوش را خشک کنند. در حالی که فقط خشک کردن لاله و نواحی اطراف آن با حوله کافی است و نیازی به استفاده از گوش پاک‌کن نیست.
پرسش : من از ساکنان شهر جدید پرند هستم. متاسفانه آب منطقه به‌دلیل بوی بد کلر که به آن اضافه می شود، قابل‌شرب نیست و باید آب معدنی بخریم. آیا استفاده بیش از حد از کلر در آب آشامیدنی عارضهای در بدن ایجاد نمی کند؟
پاسخ دکتر کاظم ندافی، دکترای بهداشت محیط و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران:
براساس رهنمودهای سازمان جهانی بهداشت، کلر آزاد باقیمانده در آب تا 5 میلیگرم در لیتر اثر سوئی برای سلامت مصرف کنندگان ندارد. در حالی که بوی کلر معمولا در غلظت های خیلی کمتر از این هم احساس می شود.
برای اینکه بوی کلر آب از بین برود، میتوانید آب را در ظرفی بریزید و سپس آن را در یخچال بگذارید یا چند دقیقه آن را داخل ظرف با یک قاشق تمیز مرتب هم بزنید. با این کار بوی کلر خارج می‌شود.
بوی کلر نشان می‌دهد به آب کلر زده شده و سالم است و می توانید با خیال راحت از آن استفاده کنید.
پرسش: آیا آب یونیزه قلیایی که دربارهاش تبلیغ زیادی می‌شود، واقعا در درمان بیماری ها اثر دارد؟
پاسخ دکتر کاظم ندافی، دکترای بهداشت محیط و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران:
در مورد خواص درمانی آب ها، به‌خصوص خواص آب برخی چشمههای آب معدنی بررسی هایی انجام شده و فواید آنها به اثبات رسیده اما خواص درمانی آب هایی که تجاری و صنعتی تولید و تبلیغ میشوند، هنوز اثبات نشده است. برای اینکه مصرف کنندگان روش خوبی برای ارزیابی این نوع تکنولوژیها داشته باشند، باید بررسی کنند که آیا فناوری هایی که در بازار عرضه میشوند، مجوز وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو را دارند یا نه. معمولا این بهترین معیار برای خرید و استفاده از هر کالایی است. با اینکه دستگاههای زیادی برای قلیایی کردن آب وارد بازار شده و تبلیغات گستردهای در این زمینه انجام میگیرد، در متون علمی هنوز توافقی در این زمینه که مصرف آب یونیزه قلیایی می‌تواند در درمان بیماریها مفید باشد، وجود ندارد.
پرسش: آیا ماده پارابن که در ترکیب بیشتر کرم‌ها و شامپوها وجود دارد، سرطان‌زاست و نباید از آنها استفاده کرد؟
پاسخ دکتر حسین طباطبایی، متخصص پوست، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران:
اگر در محدوده دوز درمانی استفاده شود، هیچ خطری از نظر سرطان‌زایی ندارد. ضمن اینکه سرطان‌زا بودن این ماده همچنان بین محققان مختلف مورد بحث است. برخی معتقدند پارابن می‌تواند زمینه پیش‌سرطانی باشد به شرط آنکه بیشتر از دوز درمانی و در زمان‌های طولانی استفاده شود. البته محصولات دارای مجوز بهداشت و استاندارد معمولا بیش از حد مجاز پارابن ندارند و خطری برای مصرف‌کننده ایجاد نمی‌کنند.
پرسش: کف دست‌هایم همیشه عرق می‌کند. علت چیست و چه باید بکنم؟
پاسخ دکتر حسین طباطبایی، متخصص پوست، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران:
تعریق کف دست معمولا ژنتیکی است و در اثر برخی عوامل از جمله گرما، فعالیت جسمی، استرس، هیجان، بعضی غذا‌ها مانند ادویه‌ها و داروها بیشتر می‌شود. همه افراد تعریق کف دست دارند اما بعضی افراد به‌دلیل خصوصیات فردی که می‌تواند ژنتیکی باشد یا نباشد، با یکی از چند دلیلی که گفته شد، کف دست‌هایشان به شدت عرق می‌کند و خیس می‌شود. تعریق زیاد کف دست درمان ریشه‌ای و اساسی ندارد اما می‌توان با انجام اقدام‌های پزشکی خاصی برای مدتی شدت آن را کاهش داد. قدم اول، استفاده از داروهای موضعی است که فرد باید آنها را شب‌‌ها به کف دستانش بمالد و بخوابد. با مصرف دارو، میزان تعریق کف دست‌ها در روز بعد طبیعی خواهدشد اما این کار باید هر شب انجام شود تا روی غدد عرق تاثیر داشته باشد. اگر یک شب دارو مصرف نشود، روز بعد تعریق دست‌ها دوباره افزایش خواهد یافت. اشکال بزرگ مصرف داروهای ضدعرق موضعی این است که استمرار و تکرار مصرف هر شب آنها معمولا افراد را خسته می‌کند، به طوری که از ادامه درمان خودداری می‌کنند.درمان بعدی، تزریق بوتاکس است. این کار حتما باید زیر نظر متخصص پوست انجام شود.
پرسش: برای آنکه بادمجان روغن کمی حین سرخ کردن ببرد باید چه نکته‌هایی را رعایت کرد؟
پاسخ دکتر محمدحسین عزیزی، متخصص صنایع غذایی و استاد دانشگاه تربیت مدرس:
بهترین کار این است که پس از پوست کردن بادمجان، کمی نمک به آن بزنید و بگذارید چند ساعتی بماند. نمک باعث خروج آب میان‌بافتی بادمجان می‌شود و بافت آن را جمع می‌کند. در نتیجه هنگام سرخ شدن روغن کمتری به خود جذب خواهد کرد.
