توت‌فرنگی‌هایی به بازار آمده‌اند که ماندگاری بالایی دارند. آیا خوردن آنها ضرر ندارد؟
پاسخ دکتر عباس یداللهی، متخصص بیوتکنولوژی و اصلاح درختان و عضو هیئت‌علمی دانشگاه تربیت مدرس:
توت‌فرنگی‌هایی که در حال حاضر در گلخانه‌ها تولید می‌شوند اصلاح‌شده و جدید هستند. این توت‌فرنگی‌ها درشت‌تر و سفت‌تر هستند و اصلاح‌شده‌اند که عمر بیشتری داشته باشند.
خوردن این توت‌فرنگی‌ها منعی ندارد، اما توصیه می‌کنم از خرید توت‌فرنگی‌های فله‌ای که کنار اتوبان‌ها و خیابان‌ها فروخته می‌شوند، خودداری کنید.
بسیاری از این توت‌فرنگی‌ها برای اینکه بهتر بمانند در سموم قارچ‌کش غوطه‌ور شده‌اند تا وقتی به دست مشتری می‌رسند، سالم باشند.
سمی که روی این توت‌فرنگی‌ها وجود دارد با شستن از بین نمی‌رود و مستقیم وارد بدن می‌شود، اما توت‌فرنگی‌های بسته‌بندی شده که در مغازه‌ها و مراکز مجاز فروخته می‌شوند از نظر سلامت مطمئن‌تر هستند زیرا کنترل بیشتری روی آنها انجام می‌شود.
نقد: جالب است که در یکی از شماره های اخیر همین هفته نامه، مفصل راجب خطرات محصولات اصلاح شده و جدید(تراریخته) هشدار داده شد و حالا باز هم بر مصرف چنین محصولاتی تأکید می شود!!!
پرسش: برای اینکه توتفرنگی و توت سفید بهتر بماند، باید چه نکاتی را رعایت کرد؟
پاسخ دکتر عباس یداللهی، متخصص بیوتکنولوژی و اصلاح درختان و عضو هیئت‌علمی دانشگاه تربیت مدرس:
اولین نکته در مصرف توت و توتفرنگی این است که آنها را پس از خرید، بدون آنکه بشویید، مستقیم در یخچال بگذارید.
توت، توتفرنگی و برخی میوه‌ها را باید درست قبل از مصرف شست و از شستن و سپس نگهداری آنها در یخچال خودداری کرد زیرا به‌طور طبیعی لایه‌ای مومی روی برخی میوه‌ها از جمله توت، توتفرنگی، انگور، خیار و... وجود دارد که در اثر شستن از بین می‌رود و عمر میوه را کوتاه می‌کند.
با این حال، در شرایط مناسب و با رعایت تمامی نکات نگهداری، عمر توت و توتفرنگی بیش از 1 هفته نخواهد بود.
پرسش: ماست‌های پروبیوتیک را تا چند روز می‌توان در یخچال نگهداری کرد و چرا بافت این نوع ماست با ماست‌های معمولی تفاوت دارد؟
پاسخ دکتر سیدامیر مرتضویان، متخصص صنایع غذایی و عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی شهیدبهشتی:
همه ماست‌ها دارای تاریخ تولید و تاریخ انقضا هستند بنابراین زمانی که تاریخ انقضای ماست تمام شود نباید دیگر از آن استفاده کرد.
ماست‌های پروبیوتیک معمولا تاریخ انقضای کوتاه‌تری نسبت به ماست‌های معمولی دارند زیرا باکتری‌های مفید موجود در آنها حساس هستند و زود می‌میرند، بنابراین نمی‌توان آنها را زیاد نگه داشت.
برای اینکه بتوان باکتری‌های زنده کافی را به بدن رساند باید ماست‌های پروبیوتیک را زود مصرف کرد.
علت تفاوت در طعم و بافت ماست‌های پروبیوتیک با ماست‌های معمولی، وجود باکتری‌های پروبیوتیک در آنهاست. این باکتری‌ها در ماست‌های معمولی وجود ندارند.
باکتری‌ها الگوهای تخمیری متفاوتی دارند و مواد بودار و مزه‌دار یا نوع اسیدی که در فرآورده تولید می‌کنند، متفاوت است. به همین دلیل طعم و بافت فرآورده‌های پروبیوتیکی تفاوت دارد.
