وزیربهداشت در پیامی ضمن تسلیت به تشریح عملکرد این وزارتخانه درباره این حادثه پرداخت و نوشت: «ضمن عرض تسلیت این مصیبت بزرگ به ملت شریف ایران، لازم میدانم به چند نکته اشاره کنم. بلافاصله پس از اطلاع از این حوادث دلخراش، تیمی به سرپرستی قائم مقام اینجانب به استان فارس سفر کردند تا از نزدیک موضوع را بررسی و بر چگونگی درمان مصدومان نظارت کنند.گزارشی که از این سفر به من داده شد، حاوی نکات مهمی بود که مردم عزیز کشورم نیز باید از آنها مطلع شوند. نخست اینکه پس از وقوع حادثه، حسب وظیفه در کمتر از 10 دقیقه 26 آمبولانس و یک اتوبوس آمبولانس به محل تصادف میرسند. متاسفانه 16 نفر از این عزیزان در دم کشته شده بودند و 3 نفر به دلیل شدت جراحات وارده درمسیر انتقال به بیمارستان فوت کردند. تا آغازین ساعت روز چهارم تیرماه، 13 نفر در آی سی یو هستند و بیش از 50 درصد مصدومین نیز ترخیص شدهاند. علت این حادثه باز هم سرعت غیر مجاز و عدم توانایی راننده اعلام شده است؛ رانندهای 70 ساله که به دلیل سرعت زیاد نتوانسته اتوبوس را کنترل کند؛ اتوبوسی که به جای 40 نفر، 45 مسافر داشته و در بین راه نیز 8 مسافر قاچاق سوار کرده است. مجروحان گفتهاند، بعد از افطار سه بار ماشینهای مختلف کنار این اتوبوس نگه داشته و جنس قاچاق رد و بدل کردهاند. بدون تعصبهای سازمانی باید بپذیریم برای حفظ سلامت هموطنان و کاستن از حوادثی این چنین، به عزمی ملی نیاز داریم. با کمال تاسف در کشور ما تصادفات عامل نخست مرگ جوانان در سنین 15 تا 29 سال و سومین عامل مرگ و میر است، در حالیکه در جهان، این عامل رتبه نهم را دارد. همچنین در آمار مرگ و میر بر اثرتصادفات (نسبت به جمعیت) ما هشتمین کشور دنیا هستیم؛ یعنی فقط شش کشور آفریقایی و یک کشور آسیایی از ما جلوترند! باور کنیم نگاه سیاسی ما را به بیراهه میبرد؛ برای به حداقل رساندن صدمات ناشی از تصادفات، باید دست به دست هم دهیم و از تمام ظرفیتها استفاده کنیم تا انشاءا... شاهد کاهش این قبیل حوادث تلخ باشیم. به عنوان متولی سلامت مردم کشورم، امیدوارم در سایه همراهی رسانهها، آگاهی شهروندان عزیز از حقوق خود، آموزش و نظارت کافی بر نیروهای ناوگان حمل و نقل عمومی، توجه جدی به ایمنی وسایل نقلیه و جادههای کشور از این پس شاهد چنین حوادثی نباشیم.»
حوادث جادهای امروز از قاتلان مهم افراد بهخصوص در سنین جوانی است اما با برخی اقدامات پیشگیرانه و فنی میتوان جلوی بسیاری از تلفات جادهای و در نتیجه مرگ افراد را گرفت. از نگاه کارشناسان، موضوع حوادث جادهای دیگر نه یک موضوع داخلی بلکه مشکلی جهانی است که ابعاد آن از سلامت فردی فراتر رفته و پا به حیطه اقتصاد، تولید، امنیت و حتی حقوق بشر گذاشته که باید با حضور و همکاری سازمانهای بینالمللی چارهای برای آن اندیشید. سازمان بهداشت جهانی از متولیان اصلی بینالمللی کاهش حوادث جادهای در جهان است. در ادامه تلاش شده اصلیترین دیدگاهها، آمارها و راهحلهای این سازمان بازتاب یابد. ادامه مطلب...
بنا به اعلام پلیس راهور ناجا در نوروز 95 مهمترین علل مرگهای ناشی از تصادفات، واژگونی خودروها به دلیل خستگی و خوابآلودگی رانندهها و لغزندگی جادهها بوده است. باوجود تمام هشدارها و برنامههایی که همیشه برای کاهش تصادفات جادهای در کشور ما برقرار است، باز هم آمار تصادفات و مرگ و میر ناشی از آن بالاست. هماکنون در آستانه سفرهای تابستانی، دکتر علی صابری، رئیس اورژانس کشور برای کاهش تصادفات توصیههایی را به مردم ارائه کرد. در فصل تابستان با توجه به اهمیت موضوع خودمراقبتی باید به این نکته توجه کنیم اولین کسی که در سلامت فرد نقش دارد، خود او است. دکتر علی صابری، رئیس اورژانس کشور در گفتوگو با «سلامت» با بیان این مطلب، مسافرت را وسیلهای برای تفریح و خاطرههای شیرین عنوان کرده و میگوید: «ایمنی و امنیت در سفر اصل موضوع است و مسافران قبل از سفر باید حتما خودروشان را ارزیابی کنند تا نقص فنی نداشته باشد. اگر قصد خرید خودرو را دارند، حتما خودرویی بخرند که سطح ایمنی بیشتری دارد. نکته مهمتر اینکه اگر کودک در خودرو هست حتما برای او صندلی کودک تهیه کنند.» وی در ادامه به وضعیت جادهها نیز اشاره میکند: «با توجه به اینکه راههای بینشهرها طولانی است و همین قضیه میتواند باعث خستگی و خوابآلودگی راننده شود، حتما مسافران به این نکته توجه کنند که در شهرهای بین مسیر برای استراحت توقف کنند و چند ساعتی را برای تجدیدقوا در این شهرها مستقر شوند و از جاذبههای گردشگری شهرها دیدن کنند.» ادامه مطلب...
هفته پیش، سانحه تلخ کشته شدن 19 سرباز در محور سیرجان- نیریز همه اخبار را تحتتاثیر خود قرار داد؛ اخباری که البته بازتاب گستردهای ابتدا در روزنامهها و صفحات شخصی و مجازی پیدا کرد و بعد جنبه رسمی گرفت و رسانه ملی به آن پرداخت؛ رسانهای که ابتدا تنها از سقوط اتوبوسی به دره خبر داده و اشارهای هم به سرنشینان آن نکرده بود و بعد از گفتوگوی خبرگزاری ایسنا با سرهنگ نادر رحمانی، رئیس مرکز اطلاعات و کنترل ترافیک پلیس راهور ناجا، مشخص شد کشتهشدگان این حادثه همه سرباز بودهاند. خبر مرگ تلخ است؛ مرگ جوان تلختر؛ مرگ دستهجمعی باز هم تلختر اما اینکه آنها –سربازان- امانتی در دست یک ارگان دولتی بودند و خانوادههایشان چشمانتظار آنها که مرخصی 10 روزه گرفته بودند و به خانههایشان برمیگشتهاند و تلختر از آن اینکه اشتباه و خطای بارز و غیرانسانی راننده آنها را به کام مرگ کشید، ابعاد این اتفاق را بارها گستردهتر از یک سانحه مرگ کرد؛ اتفاق تلخی که در «موضوع ویژه» این هفته به آن پرداختهایم. ادامه مطلب...
هر سال تعداد زیادی از دانشآموزان دچار حوادثی مرتبط با مدرسه از نوع روانی، جسمی، جنسی و... میشوند. این حوادث ممکن است در راه خانه به مدرسه یا داخل مدرسه باشد ولی موارد امنیتیای وجود دارند که با رعایت آنها میتوان احتمال بروز حوادث را به حداقل رساند یا لااقل جلوی بحرانیتر شدن آن را گرفت. البته شکی نیست که کودکان و نوجوانان، دنیا را مثل بزرگترها نمیشناسند و تجربه و دانشی در مورد حوادث و چگونگی مقابله با آن را ندارند و شما والدین و اولیا و مربیان دانشآموزان هستید که همیشه باید گوش به زنگ و هوشیار باشید تا با آموزش دادن و محافظت و درایت به موقع دانشآموزان را از حوادث احتمالی دور نگه دارید.
هر سال 725 هزار هموطن میسوزند(قسمت2)
17. سوختگی در بیماران صرع
یکی از اتفاقهایی که به صورت مکرر باعث سوختگی میشود، سوختگی در افرادی است که دچار بیماری صرع هستند. حادثه به این ترتیب رخ میدهد که فرد مصروع کنار منبع حرارتی مانند بخاری برقی یا گازی یا شعله چراغ گاز روی زمین قرار گرفته است و هیچ کس کنار وی نیست. در چنین شرایطی فرد دچار حمله تشنج ناشی از صرع میشود و هوشیاری خود را از دست میدهد و در فاصله بسیار نزدیکی از وسیله گرمایشی میافتد و چون بیهوش است دچار سوختگی شدید میشود بدون اینکه درد ناشی از سوختگی را حس کند! این اتفاق داخل حمام هم ممکن است بیفتد بنابراین باید از بیماران مصروع در زمان استحمام مراقبت بیشتری کرد.
چنین حادثهای مکررا در مورد افراد معتادی که متعاقب مصرف موادمخدر دچار افت سطح هوشیاری میشوند نیز رخ میدهد!
پیشگیری:
افرادی که مصروع هستند همیشه به فکر تشنجهای نابههنگام و ناگهانی باشند و همواره دور از منبع حرارتی قرار بگیرند. عتیاد به موادمخدر بلایی است که متاسفانه تعدادی از هموطنان ما به آن مبتلا هستند. چنین افرادی نیز باید متوجه امکان از دست دادن هوشیاری خود متعاقب مصرف موادمخدر باشند! مسلما اگر یک فرد معتاد دچار سوختگی شود، مشکلی بر مشکلهای وی و خانوادهاش افزوده خواهد شد.
هر سال 725 هزار هموطن میسوزند
دکتر کامران آقاخانی
متخصص پزشکی قانونی، استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران، رییس اسبق بیمارستان سوانح سوختگی کشور
سوختگی تنها یک حادثه نیست، بلکه آن را باید یک فاجعه برای قربانی آن و خانوادهاش دانست. زمانی که یک فرد میسوزد نهتنها خود وی برای سالها درگیر مشکلها و ناتوانیهای آن میشود، بلکه خانواده و اطرافیان او نیز درگیر مشکلهای وی خواهند بود.
از سوی دیگر، سوختگی یکی از علتهای اصلی ناتوانی و مرگومیر در جهان است که عوارض اقتصادی و اجتماعی وخیمی همراه دارد. در مرگومیر ناشی از حوادث در آمریکا، سوختگی سومین علت مرگومیر است و در ایران ششمین علت مرگومیر ناشی از حوادث.
در ایران سالانه قریب به 725 هزار حادثه منجر به سوختگی رخ میدهد که متاسفانه تعداد قابلتوجهی از این افراد باوجود دریافت کلیه خدمات پزشکی، فوت میکنند و بسیاری دیگر از آنها دچار مشکلها و عوارض دائمی میشوند.
برخی قربانیان سوختگی به علت ناتوانیهایی که برایشان ایجاد میشود شغل خود را از دست میدهند و اگر سوختگی در ناحیه صورت رخ دهد، جوشگاههای ایجادشده باعث بروز بدشکلی در ظاهر میشود و این امر نیز باعث خروج چنین افرادی از جامعه و از دست دادن موقعیتهای اجتماعی مانند شغل، ازدواج و... خواهدشد.
در «موضوع ویژه» این هفته با مهمترین علل سوختگی و راهکارهای پیشگیری از آن آشنا خواهید شد.
قبل، حین و بعد از سیل چه باید کرد؟
... و نترسیم از سیل
باران سنگین و ذوب سریع برف، مهمترین دلیل وقوع سیل است. سیل هنگامی اتفاق میافتد که کانال رودخانه یا مسیر طبیعی جریان آب نتواند ظرفیت طغیان را تحمل کند. عوامل موثر در این شرایط عبارتند از: بارانهای سنگین، ذوب سریع برف، شیبهای زیاد، تخریب سدها، وجود توفان و نفوذ آب به ساحل و دخالت انسان در طبیعت از قبیل نابودی جنگلها، مراتع و... سیلابها بر 2 گونهاند؛ سیلابهای آرام که به تدریج طی روزها و هفتهها در اثر بارندگی و افزایش حجم ناگهانی آب رودخانهها و دریاچهها ایجاد میشود و سیلابهای ناگهانی در اثر افزایش ناگهانی حجم آب رودخانهها و دریاچهها ایجاد میشود و با خود مرگ و مصدومیت افراد و تخریب منازل را همراه دارد. اتفاقی که متاسفانه هفته گذشته هموطنان استان لرستان و ایام را درگیر کرد و رئیس سازمان امداد و نجات جمعیت هلالاحمر در تشریح آخرین وضعیت امدادرسانی به حادثه سیل و آبگرفتگی در 24 استان کشور از امدادرسانی به 14 هزار و 600 نفر خبر داد و گفت: «از پنجم آبانماه امسال تا لحظه گزارش این خبر، 24 استان کشور درگیر سیل و آبگرفتگی بودند که در این استانها تیمهای امدادی به 14 هزار و 600 نفر امدادرسانی کرده و 1100 نفر نیز اسکان داده شدهاند.» وی، استانهای آذربایجان شرقی، ایلام، کردستان، کرمانشاه، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان، قزوین، همدان، گیلان، تهران، زنجان، فارس، اصفهان، چهارمحال و بختیاری، بوشهر، مرکزی، سمنان، مازندران، اردبیل، قم، کرمان، خراسان جنوبی و خراسان رضوی را جزو 24 استان دچار سیل و آبگرفتگی اعلام کرد و گفت: «در حال حاضر نیز امدادرسانی به 7 استان ایلام، خوزستان، لرستان، اصفهان، کرمان، مازندران و گیلان ادامه دارد.» رئیس سازمان امداد و نجات جمعیت هلالاحمر درباره خسارات جانی ناشی از این حادثه هم گفت: «تاکنون برابر آمارهای ما، 9 نفر در این حادثه فوت کرده و 9 نفر دیگر نیز دچار مصدومیت شدهاند که 5 نفر آنها به شکل سرپایی درمان و 4 نفر نیز به بیمارستان انتقال داده شدهاند.» به گفته چرخساز، 1600 نفر از امدادگران سازمان امداد و نجات در قالب 370 تیم در این عملیات حضور داشتهاند. همچنین 200 چادر، 2600 تخته پتو، 300 شعله چراغ والور، قریب به 10 هزار قرص نان و حدود 4 هزار بطری آب معدنی و 2 هزار قوطی کنسرو میان آسیبدیدگان توزیع شده است. رئیس سازمان امداد و نجات جمعیت هلالاحمر همچنین از آمادهباش تمام پایگاههای امداد و نجات در کشور خبر داد و گفت: «به دنبال ادامه بارندگیها، تمامی پایگاههای امداد و نجات در سراسر کشور در حالت آمادهباش هستند، ضمن اینکه در 10 استانی که پیشبینی برف و کولاک شده بود، این آمادهباش به شکل ویژهتری وجود دارد.» آنچه میخوانید، نگاهی است به اقداماتی که میتوان قبل، حین و بعد از پدید آمدن سیل برای خسارت مالی و جانی کمتر انجام داد.
قبل از وقوع سیل چه باید کرد؟
سرهنگ علیرضا اسماعیلی نوری
فرمانده سابق پلیس راه کشور
عضو هیات علمی دانشگاه علوم انتظامی
جرایم رانندگی در کشورهای مختلف تعاریف مختلفی دارد بهگونهای که در کشورهای کمتر توسعهیافته بیشتر جرایم جنبه مادی دارد ولی در کشورهای توسعهیافته، مسئولان به این نتیجه رسیدهاند که تنها جرایم مالی نمیتواند در کاهش جرایم کمککننده باشد به همین دلیل مجازاتهای اجتماعی نیز در این زمینه در نظر گرفتند. در کشور ما نیز این قضیه مصداق دارد به طوری که اگر فقط نقطه اتکای ما برای تخلفهای رانندگی جریمههای ریالی باشد بر بخشی از طبقه مرفه جامعه که توان پرداخت آن را دارند، بیتاثیر خواهد بود. بهطور مثال برخی از جوانانی که در طبقه بسیار مرفه جامعه قرار دارند ممکن است رفتارهای پرخطری داشته باشند و در رانندگی نیز قوانین را رعایت نکنند.
به راحتی جرایم را میپردازند و باز هم به تخلفهایشان ادامه میدهند، بنابراین جرایم مالی بهتنهایی نمیتواند قدرت بازدارندگی داشته باشد. در بسیاری از کشورهای توسعهیافته، زمانی که فردی شغل دولتی دارد اگر تخلف رانندگی کرده باشد نمیتواند از نظر شغلی ارتقا پیدا کند و به او پست بالاتری داده نمیشود یا اینکه هزینههای بیمه برای شخصی که تخلف هنگام رانندگی داشته بسیار افزایش پیدا میکند. خلاصه آنکه با تخلف رانندگی زندگی اجتماعی یک فرد لکهدار میشود.
جالب است بدانید در بسیاری از کشورها وقتی پلیس ماشینی را بهدلیل تخلف متوقف میکند آنقدر جرایم اجتماعی سنگین است که از پلیس تقاضا میکند تا هزینه تخلفش را به صورت پولی بپردازد. این اتفاق در کشور ما نیز میتواند بیفتد به صورتی که مثلا اگر کسی میخواهد عضو شورای شهر شود در صورتی که تخلف رانندگی داشته صلاحیتش رد شود یا هنگام فعالیت شغلیاش نتواند پست بالاتری بگیرد.
البته این کار نیاز به وضع قوانینی دارد تا بستری فراهم شود تا برای همه فعالیتهای اجتماعی در مورد صلاحیت افراد از پلیس استعلام بگیرند، بنابراین جرایم مالی به موازات جریمههای اجتماعی برای کاهش تخلفها لازم است. نکته دیگر این است که مهندسی راه در شهرها و جادهها به گونهای باشد که میل به تخلف را کاهش دهد چون گاهی اوقات مهندسی خیابان به صورتی است که فرد مجبور میشود در جای نامناسب ماشینش را پارک کند.
در مجموع در تصادفهای رانندگی 3 عامل جاده، راننده و خودرو نقش دارند. براساس برآوردهای سازمان جهانی بهداشت، بهطور میانگین 56 درصد تصادفها بهدلیل تخلفهایی است که راننده انجام میدهد که این رقم در کشور ما 71 درصد است. همچنین عوامل دیگر یعنی نامناسب بودن جاده 11درصد و ایمن نبودن خودروها 18 درصد در تصادفهای کشور ما نقش دارند.
البته عامل چهارمی را هم باید لحاظ کنیم به نام محیط. بهطور مثال تصور کنیم یک فرد در یک شرایط عالی در حال رانندگی است ولی ناگهان هوا پر از گرد و غبار و راننده دچار محدودیت دید میشود و ممکن است تصادف کند، بنابراین شرایط محیطی نیز در تصادفها نقش دارد، اما باید بدانیم عامل انسانی و تخلفهای رانندگی همیشه بیشترین تاثیر را در تصادفهای رانندگی داشتهاند و این تخلفها نیز به عوامل اجتماعی و اقتصادی زیادی ارتباط دارد.
هر چقدر در یک جامعه آرامش بیشتر و تنشهای اجتماعی، خانوادگی و مالی کمتر و عدالت اجتماعی در وضعیت بهتری باشد، مردم نیز رانندگی بهتری خواهند داشت. کنار آن، مهندسی جادهها و راهها و جرایم مالی و اجتماعی و آموزش مستمر برای بالا بردن فرهنگ رانندگی نیز موثر خواهند بود.
رفت حاجی به طواف حرم و بازآمد
ما به قربان تو رفتیم و همانجا ماندیم*
مرجان یشایایی
دبیر گروه فارغالتحصیلان کلیمی ایران
فاجعه منا اولی نبود و با دلشورهای عمیق باید گفت اگر در بر همین پاشنه بچرخد، آخری هم نیست. انگار تمام دلواپسی خانوادههایی که خود را برای خیرمقدم عزیزان از حج برگشتهشان آماده میکردند و بعد آنها را در کمال ناباوری بعضی مرده و برخی نیمهجان میان انبوه بدنهایی دیدند که روی هم انباشته شده بودند، پول خون مسافران درگذشته در موج جمعیت است که آلسعود در اولین واکنش خود گفتهاند، غرامت درگذشتگان را پرداخت خواهند کرد. اگر حتی با سادهدلی باور کنیم که سهلانگاری و قضا و قدر بوده است، باز هم از غم این فاجعه چیزی کم نخواهد کرد. باید پایانی بر این زنجیره دراز وقایع ناگوار وجود داشته باشد. پیش از این در 30 شهریور امسال جرثقیلی بر سر حجاج سقوط کرد و بیش از 100 تن از آنها را کشت، اینجا مقصر باد بود! قبلتر، در سال 1384، بیش از 360 حاجی بر اثر ازدحام در مراسم سنگاندازی در منا کشته شدند و همینطور بروید تا سال 1376 که حریق عظیم در چادرهای زوار، بیش از 300 کشته برجا میگذارد و تیرماه 1368 که بیش از 1400 نفر داخل تونلی منتهی به اماکن مذهبی مکه، بر اثر از کار افتادن دستگاههای تهویه با وضعی فجیع جان دادند و چند واقعه تلخ دیگر در همین یکی-دو دهه اخیر که نه دلیلش معلوم شده و نه مسئولیتش را کسی پذیرفته است. مسئولیت با کیست؟ ظاهرا با هیچکس! نه افتادن جرثقیل، نه آتش گرفتن چادرهای حجاج، نه سوءمدیریتی که باعث شده برای بار چندم، صدها زائر در ازدحام جمعیت جان بسپارند، هیچ مسئولی ندارد. هر بار که یکی از این اتفاقات تلخ مراسم حج را به سوگوارهای برای مردم جهان تبدیل میکند، سوالات بسیار و شک و تردیدهای فراوانی چند روزی یا فوقش چند هفتهای اذهان مردم و صفحات رسانهها را پر میکند، تا واقعهای دیگر و داغی دیگر. چرا به گفته دیلیتلگراف، دوربینها و سیستم رایانهای پیشرفتهای که شرکت انگلیسی «کراودویژن» با صرف هزینهای هنگفت برای کنترل موج جمعیت در مراسم حج نصب کرده بود، درست در لحظه نیاز کارایی نداشت؟ چرا بخشی از راههای پیادهروی جمعیت در منا را بسته بودند؟ و چرا حتی با شروع ازدحام این راهها باز نشده بود؟ چرا تا چند ساعت امکان کمکرسانی به مصدومان وجود نداشته است؟ چرا بعد از گذشت چند روز، هنوز امکان هیچ خبرگیریای از مفقودان وجود نداشت؟ چرا امکانات کمکرسانی و امداد در مراسم حج آنقدر اندک و ناکارآمد است؟ و چرا آلسعود فکر میکنند با پرداخت غرامت، حتی اگر فرض کنیم انجام شود، هر مسئولیتی از دوش آنها برداشته شده است؟ و از همه مهمتر، راههای قانونی و دیپلماتیکی که بتوانند در آینده به حفظ جان حجاج کمک کنند، کدامند؟