ویروس نوع 1 تبخال یا تبخالی که پوست و مخاط‌ها را درگیر می‌کند خیلی بیماری خطرناکی نیست ولی افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (مثل نوزادان) ممکن است در پی آلوده شدن با این ویروس دچار شکل‌های منتشر بیماری تبخال شوند. ویروس تبخال بعد از ورود به بدن نوزادان می‌تواند درگیری مغزی و آنسفالیت ایجاد کند یا باعث درگیری منتشر شود و تمام احشا را تحت‌تاثیر قرار دهد.
این خطر البته در افراد سالم وجود ندارد. تبخال در کودکان با سوءتغذیه‌های شدید، کودکانی که نقص ایمنی سلولی دارند یا مبتلا به ضایعات پوستی از جمله اگزما یا درماتیت سبوره هستند، می‌تواند بسیار خطرناک و پرعارضه باشد. برای پیشگیری از آلوده شدن کودکان به این ویروس تنها راه این است که مادر یا اطرافیانی که می‌دانند مبتلا به تبخال هستند، تا زمانی که ضایعات بهبود پیدا نکرده، با نوزاد تماس برقرار نکنند.
مادری که دچار تبخال شده نباید فرزندش را ببوسد و هر بار قبل از شیردهی باید دستانش را بشوید و از ماسک استفاده کند. در صورتی که یک فرد غریبه مشکوک به تبخال فرزندتان را بوسید فورا ناحیه را بشویید. در اولین نوبت ابتلا به تبخال، در افراد بزرگسال گاهی علامتی بروز نمی‌کند اما در کودکان، عفونت اولیه، زبان را گرفتار می‌کند و با تب بالا همراه است.
به‌دلیل زخم‌های دهانی کودک بی‌قرار و بی‌اشتها می‌شود و دهانش بوی بدی می‌‌دهد. در کودکانی که مشکل ایمنی ندارند می‌توان از داروهای ضدویروس استفاده کرد و1 هفته تا 10 روز طول می‌کشد تا ضایعات رفع شود اما در صورتی که نوزادی با این مشکل مادرزادی متولد شود یا بعد از تولد دچار آن شود چون سیستم ایمنی نوزاد پایین است باید او را بستری کرد تا درمان تزریقی ضدویروس آسیکلوویر دریافت کند.
