بسیاری از نشستن روی توالت‌فرنگی می‌ترسند و تحقیقات هم این واقعیت را نشان داده‌اند. در سال 1991 نتایج یک تحقیق در کشور انگلستان که در یک کلینیک روی 528 زن انجام گرفته بود، نشان داد 85 درصد این افراد، بدون اینکه روی توالت‌فرنگی بنشینند ادرار می‌کنند و 12 درصد هم گفته بودند روی آن چیزی قرار می‌دهند. در این میان تنها 2 درصد این افراد اظهار کرده بودند به‌راحتی روی توالت‌فرنگی می‌نشینند، اما واقعا شما با استفاده از توالت‌فرنگی دچار چه بیماری‌هایی می‌شوید؟ نظریه‌های علمی می‌گویند امکان انتقال بیماریهای زیادی از توالت‌فرنگی به شما وجود دارد، اما در اصل، توالت‌های‌فرنگی در مقابل بسیاری از سطوح دیگر بسیار کم‌خطرتر هستند.
اولین ترسی که باید هنگام استفاده از آنها از سر خود دور کنید، ترس از مبتلا شدن به بیماریهای مقاربتی است. هیچ مشاهده پزشکی وجود ندارد که بگوید این بیماری‌ها از توالت‌فرنگی به شخصی سرایت کرده‌اند، اما این باوری است که نسل‌ها بین مردم رواج داشته است.
این قبیل بیماری‌ها همواره از همان راه‌های قدیمی یعنی از شخصی به شخص دیگر منتقل می‌شوند زیرا باید مقدار زیادی از عوامل ناقل این بیماری‌ها وارد بدن شخص شوند و روی سلول‌هایی که محل مناسبی برای آنها هستند قرار گیرند. از طرف دیگر، سطوح سخت می‌توانند سایر باکتری‌ها و ویروس‌ها را گاهی برای روزها روی خود نگه دارند.
نتایج مطالعاتی که بعضی از آنها هم در توالت بیمارستان‌ها انجام شده‌اند، نشان می‌دهد سطوح بسیار آلوده و صندلی‌های دستشویی روی خود باکتری‌هایی از جمله باکتری استافیلوکوک اورئوس که در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم است (یکی از چند باکتری به اصطلاح «گوشت‌خوار») نورو ویروس، باکتری ای‌کولای، شیگلا و استرپتوکوک دارند. حتی از لحاظ نظری ابولا هم می‌تواند از توالت‌فرنگی به شخص منتقل شود.
این میکروب‌ها از طریق استفراغ یا مدفوع بیمار دفع می‌شوند. توالت‌هایی که بیشتر از همه نگران‌کننده‌اند، توالت‌های مدرن بدون مخزن هستند که آب بلافاصله درون آنها پمپاژ می‌شود و سپس آب آلوده از درون آنها مانند قطره‌های آبی که اسپری شده است، به بیرون می‌جهد و همه‌جا را آلوده می‌کند.
با وجود این چه می‌توان کرد؟ پدهای ضدعفونی کننده که درحال حاضر به شکل بسته‌بندی‌شده و در بسته‌های کوچک عرضه می‌شوند، می‌توانند عوامل بیماری‌زای توالت‌های فرنگی را 50 برابر کاهش دهند.باوجود همه این حرف‌ها، امکان انتقال این میکروب‌ها از نشیمن توالت‌فرنگی بسیار اندک است، مگر اینکه روی بدنتان بریدگی وجود داشته باشد یا میکروب‌ها از طریق دستتان به چشمان، بینی یا دهانتان برسند. یک پوست سالم خود در برابر عوامل بیماری‌زا محافظ به شمار می‌رود و پوست سرین و پاهای شما هم ضخیم است و احتمال کمی وجود دارد که مانند پوست دست‌ها و صورتتان آسیب ببیند زیرا از نور آفتاب، آسیب مایع ظرفشویی، ابزار و دیگر جراحت‌ها در امان است.
شستن دست‌ها با آب و صابون و با دقت بهترین مانع برای ابتلا به این بیماری‌هاست زیرا همان‌طور که مطالعات نشان می‌دهند، دسته‌های سیفون دستشویی، دستگیره در، شیر روشویی و وسایلی از این قبیل به‌اندازه توالت فرنگی یا حتی بیشتر از آن کثیف هستند.افرادی که سختگیرتر هستند، شاید بخواهند یک پد ضدعفونی‌کننده در دست بگیرند یا پدال مخزن دستمال حوله‌ای را با آرنج یا هر قسمت دیگر دست که به چشم یا بینی نمی‌رود، فشار بدهند و سپس از همان دستمال حوله‌ای برای لمس کردن سطوحی مانند در خروجی استفاده کنند.
