«میزگرد زیبایی» درباره مشکل پوستی خانم سارا با حضور دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده و دکتر مجتبی امیری متخصصان پوست دکتر شاهین صالحی متخصص پزشکی ورزشی
سمیه مقصودعلی
انجام ورزش‌های هوازی در باشگاه‌های ورزشی در کنار تمام خوبی‌هایی که دارد، خالی از خطر هم نیست. میهمان این هفته «میزگرد زیبایی» خانم جوانی هستند که با یکی از همین خطرها مواجه شده‌اند و در تماسی با هفته‌نامه «سلامت» مشکلشان را مطرح کرده‌اند و راهنمایی خواسته‌اند. «میزگرد زیبایی» این هفته به بررسی علل و راه‌حل مشکلات پوستی ناشی از ورزش در باشگاه‌های ورزشی می‌پردازد.
خانم سارا که پس از خروج از باشگاه دچار مشکل پوستی شده، می‌گوید:
فقط یک‌بار دوش نگرفتم و پوستم ملتهب شد!
«پوست نسبتا حساسی دارم اما تا به حال هیچ مشکل پوستی‌ای نداشته‌ام. مدتی بود به ورزشگاه می‌رفتم و بدنسازی کار می‌کردم. مربی خواسته بود برای تشکچه‌های ورزشی ملحفه‌ای همراهمان باشد و روی آنها پهن کنیم اما چون من بعد از ورزش به محل کارم می‌رفتم و نمی‌توانستم وسایل اضافه همراهم ببرم اکثر اوقات ملحفه همراهم نبود. البته همیشه بعد از اتمام تمرین دوش می‌گرفتم تا وقتی به محل کار می‌روم بوی عرق ندهم. بار آخری که به ورزشگاه رفتم فرصتی برای دوش گرفتن نداشتم و با عجله به محل کارم رفتم. شب که به خانه برگشتم پشت کمرم جوش‌های ریزی زده بود که به شدت ملتهب بود و می‌خارید. نصفه شب خود را به اورژانس رساندم و پزشک ضمن تجویز آنتی‌هیستامین از من خواست حتما به متخصص پوست مراجعه کنم و نمونه‌برداری انجام دهم. این کار واقعا لازم است؟ لطفا راهنمایی کنید.»
بیماری‌های پوستی در سالن‌های بدنسازی
دکتر مجتی امیری
متخصص پوست
عضو هیات علمی بیمارستان بقیه‌ا...(عج)
در سالن‌های بدنسازی میکرو‌ارگانیسم‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند در اثر تماس با پوست از طریق اشیا وارد بدن شود. این میکرو‌ارگانیسم‌ها عامل بیماری‌های ویروسی، باکتریایی و قارچی‌اند. شایع‌ترین بیماری قارچی در سالن‌های بدنسازی کچلی کف پاست. این بیماری بیشتر در محیط‌های نمناک و با رطوبت بالا مثل استخر، سونا و تشک کشتی و بین افرادی که زیاد کفش به پا دارند شایع است. در این افراد قارچ از کف زمین یا دمپایی آلوده یا تشک به پاها منتقل می‌شود و لای انگشتان پاها رشد می‌کند. ضایعات پوستی گاهی قرمز رنگ همراه پوسته‌ریزی خشک و بدون خارش در کناره و کف پاها و گاهی به شکل تاول‌های بزرگ و کوچک ظاهر می‌شود. از جمله دیگر مشکلات شایع، درماتوفیت‌ها یا انواع بیماری‌های قارچی است که در سرتاسر پوست بدن ممکن است پخش شوند. از بیماری‌های باکتریال هم می‌توان به زردزخم اشاره کرد که فرد به دنبال رعایت بهداشت دچار آن می‌شود و به راحتی در اثر تماس پوست با اشیا یا پوست افراد مبتلا منتقل می‌شود. از بیماری‌های ویروسی هم می‌توان به هرپس سیمپلکس و زگیل اشاره کرد. زگیل ممکن است دست و پا را درگیر کند و مخصوصا در استخر در افرادی که از دمپایی شخصی استفاده نمی‌کنند شایع است. تبخال نیز ممکن است نواحی مختلفی از بدن از دهان گرفته تا نواحی تناسلی را درگیر کند و با تماس پوست به پوست یا استفاده از حوله مشترک قابل انتقال است. میان خانم‌ها شپش سر هم بیماری نسبتا شایعی در ورزشگاه‌هاست. آلرژی به وسایل موجود در آرایشگاه نیز از دیگر مشکلاتی است که در صورت بروز فرد باید از تماس مرتب و مستقیم خود‌داری کند.
توصیه متخصص پزشکی ورزشی
دکتر شاهین صالحی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی
چگونه از بیماری‌های پوستی در سالن‌های بدنسازی پشگیری کنیم؟
بهترین کار برای پیشگیری از مشکلات پوستی یک ورزشکار، رعایت بهداشت فردی، انتخاب محیط‌های تمیز و استاندارد برای ورزش کردن و شناسایی و دوری از افراد مبتلا به بیماری‌های پوستی است. توصیه می‌کنم از وسایل شخصی از جمله شانه، حوله، کفش، دمپایی، کاور، عینک، دماغ‌گیر، گوش‌گیر شنا و مایوی خود استفاده کنید. حتما بعد از هربار تمرین در حمام استاندارد دوش بگیرید و بدنتان را کامل خشک کنید و هرگز با بدن خیس دوباره لباس تنتان نکنید. منظور از حمام استاندارد حمامی تمیز است. حمام‌هایی که کاشی‌های لق و شکسته دارند یا دوش آب آلوده است یا کف سیمانی نامناسب دارند، می‌توانند سبب انتقال برخی بیماری‌های پوستی شوند. در صورتی که حمام استاندارد در ورزشگاه نباشد بهتر است عرق بدن را کاملا خشک کنید و لباس را از تن درآورید و در اولین فرصت در محیطی تمیز دوش بگیرید. هرگز نباید لباسی را که پوشیده بودید در ساک جا بگذارید و جلسه بعد در تمرین همان لباس را تن کنید. لباس ورزشی باید هر شب شسته شود. باقی ماندن لباس در ساک سبب افزایش رطوبت و گرما می‌شود و محیطی مناسب را برای رشد قارچ فراهم می‌کند. حتی نباید لباس یا حوله فرد دیگری را کنار لباس‌های خود در ساک بگذارید چون به این ترتیب احتمال آلوده شدن لباس به عوامل قارچی و ویروسی وجود دارد. در صورتی که احتمال آلودگی وجود داشت حتما باید لباس‌ها را با مواد شوینده مناسب شست و در آفتاب خشک کرد یا اتو کشید. هنگام ورزش با دستگاه‌های ورزش مثل تشکچه‌ها یا وسایل تقویت عضلات و... بهتر است ملحفه‌ای روی صندلی پهن کنید. در صورتی که آلودگی واضحی به چشم می‌خورد باید حتما این آلودگی را از بین برد و محیط را ضد عفونی کرد. نور محیط و تهویه ورزشگاه نیز از نکات مهمی است که هنگام ثبت نام باید به آن توجه داشت. نکته آخر اینکه افراد مبتلا به بیماری‌های قارچی تا زمانی که تحت درمان هستند و امکان انتقال بیماری وجود دارد نباید ورزش‌های تماسی انجام دهند. افرادی که به تبخال مبتلا هستند تا زمانی که علائم رفع نشده نباید به ورزشگاه بروند.
توصیه متخصص پوست دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده رئیس انجمن پوست و موی ایران:
احتمالا مشکل ایشان آلرژی به لاستیک تشک ورزشی است
در نگاه اول به نظر می‌رسد مشکل این خانم آلرژی به لاستیک تشک ورزشی باشد. گاهی اوقات گرد و غبار و میکروب و آلودگی‌هایی که روی پلاستیک تشکچه‌ها می‌نشیند می‌تواند آلرژی‌زا باشد. حتی این احتمال هم وجود دارد که پوستشان به لباسی که آن روز تنشان بوده واکنش آلرژیک نشان داده باشد. لباس ورزشی حتما باید تمیز و استاندارد آن ورزش باشد. در صورتی که ایشان پوست حساسی دارند باید حتما بعد از هر بار تماس با اجسام خارجی و تعریق، دوش بگیرند اما مدت زمان حمام باید بسیار کوتاه و دمای آب ولرم باشد. اگر به دفعات در روز دوش بگیرند، از شوینده‌های قوی استفاده کنند و آب داغ باشد احتمال خشکی پوست و تشدید آلرژی وجود دارد. بهترین کار این است که هرگاه به ورزشگاه می‌روند حتما ملحفه همراهشان ببرند یا اگر امکانش را ندارند لباس پوشیده‌ای بپوشند که پوستشان با ابزار و وسایل تمرین تماس پیدا نکند. لباس را بعد از اتمام تمرین درآورند و حتما هر شب بشویند. بعد از حمام نیز باید پوستشان را خوب خشک کنند و تا هنوز رطوبت دارد از لوسیون مرطوب‌کننده استفاده کنند. باید مراقب علائم عود آلرژی باشند و به سرعت جلوی پیشرفت آن را بگیرند. در صورتی که دچار التهاب شدند باید علائم با آنتی‌هیستامین و کورتون‌های موضعی را کنترل کنند. در صورتی که مشکل مرتبا تکرار شد لازم است فهرستی از مواردی که با آن در تماس هستند تهیه و از آنها دوری کنند. اگر با رعایت موارد ذکر شده مشکل پابرجا ماند و به درمان‌های ساده جواب نداد، نمونه‌گیری لازم است.
