نگاه روانشناس
حجتالاسلام ابراهیم اخوی
روانشناس بالینی مرکز حوزه علمیه قم
زمانی که همسران از یکدیگر دور هستند، بهتر است هر دو طرف شرایط موجود را بپذیرند و با آن سازگاری پیدا کنند.
این به معنای مدیریت نیاز است و نه سرکوب کردن آن. در چنین شرایطی است که میتوان گفت دوری کمتر به سلامت روانی و عاطفی همسران آسیب میزند و زوجین میآموزند که در چنین وضعیتی مانند روزهگرفتن در ماه رمضان از بعضی از چیزها خودداری کنند و این نوعی مدیریت است، نه تحمل اجباری.
در مورد برطرف کردن نیاز عاطفی همسرانی که از هم دورند نیز میتوان گفت که استفاده از وسایل ارتباطی مدرن میتواند موثر باشد ولی در مورد نیاز جسمی باید خویشتندار بود چون زوجین به یکدیگر تعهداتی دارند که باید آنها را در نظر داشته باشند.
از طرف دیگر، میتوان به نیمه پر لیوان هم نگاه کرد و گفت که دوری از همسر نه تنها باعث سردمزاجی نمیشود، بلکه میتواند باعث شعلهورتر شدن آتش عشق و دوستی بین همسران شود؛ بهگونهای این دوری برایشان یک نوع پسانداز عاطفی محسوب شود. برای اینکه زن یا مرد بتواند دوری از همسر را تحمل کند، خانواده، دوستان، تفریحات سالم و حتی حضور بچهها جایگزینهای خوبی هستند.