نگاه فوق‌تخصص بیماری‌های گوارش و کبد
دکتر شهرام آگاه، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
بخش عظیمی از جامعه گرفتار نشانگان روده تحریک‌پذیرند. این نشانگان معمولا از حدود 20-18 سالگی شروع و با افزایش سن، شدت آن کم می‌شود. اولین علامت بیماری، معمولا اسهال یا یبوست است. مبتلایان به اسهال ممکن است چند بار در روز برای اجابت مزاج به دستشویی بروند و مبتلایان به یبوست چند روز در میان اجابت مزاج داشته باشند. البته علائم جانبی دیگری هم وجود دارد که از فردی به فرد دیگر متفاوت است. بعضی از افراد از نفخ زیاد شکایت می‌کنند و بعضی هم ممکن است درد شکمی داشته باشند. گاهی دردهای شکمی آنقدر شدید است که بیمار قادر به حرکت نیست. در عده‌ای از افراد نیز حرکات روده زیاد باعث صداهای شکمی می‌شود. معمولا افرادی که علائم خفیفی دارند، به پزشک مراجعه نمی‌کنند ولی اگر علائم شدید باشد، مدام پزشک خود را عوض می‌کنند تا راه‌حلی برای آن بیابند. گاهی هم درمان دارویی می‌گیرند ولی به محض قطع دارو علائم برمی‌گردد. نشانگان روده تحریک‌پذیر درمان دارویی خاصی ندارد. درمان‌ها صرفا برای کم کردن علائم است، اما محرک‌هایی وجود دارند که می‌توانند علائم را شدت دهند. یکی از این محرک‌های مهم، استرس است. این افراد معمولا انسان‌های پراسترس و حساسی هستند. تجربه نشان می‌دهد با کاهش استرس می‌توان به میزان زیادی شدت بیماری را کم کرد. همچنین مبتلایان باید به نوع غذاهای خود دقت کنند و از خوردن غذاهای نفاخ، نوشابه‌های گازدار، سیر و پیاز، میوه‌های سفت و کال، غذاهای تند و ادویه و شیر اجتناب کنند.
