لنفوم بیماری‌ای است که در آن سلول‌های لجام‌گسیخته سرطانی در غدد و عروق لنفاوی گسترش پیدا می‌کنند. این بیماری معمولا با بزرگ شدن غدد لنفاوی زیر گردن، کشاله ران و زیر بغل مشخص می‌شود. البته بزرگی غدد لنفاوی همیشه به معنای ابتلا به سرطان نیست. افرادی که به آنفلوانزا مبتلا می‌شوند هم امکان دارد دچار بزرگی غدد لنفاوی زیر گردن شوند ولی تورم غدد لنفاوی باید پیگیری شود. اغلب بیماران علاوه بر احساس توده‌ای متورم در نواحی گفته شده، از تب بالا، تعریق زیاد به‌ویژه شب‌ها، کاهش وزن بدون دلیل، خارش بدن، درد شکم و استفراغ، کاهش اشتها، خستگی، سرفه و تنگی‌نفس هم شکایت می‌کنند اما اولین و شایع‌ترین علامت لنفوم، بزرگی و تورم غدد لنفاوی است که به ندرت ممکن است دردناک باشد.
تحقیقات انجمن سرطان ایالات‌متحده آمریکا نشان می‌دهد این گروه از افراد بیشتر در معرض ابتلا به لنفوم هستند.
ابتلا به لنفوم در مردان بیشتر از زنان دیده می‌شود. این بیماری در مردم بعضی از مناطق دنیا مانند آمریکا، کانادا و اروپای شمالی بیشتر از جاهای دیگر دیده می‌شود. معمولا سن بروز ابتلا به لنفوم قبل از 20 سالگی یا بعد از 55 سالگی است.
در خانواده‌هایی که یک کودک مبتلا به لنفوم دارند، احتمال ابتلای خواهر و برادر نیز بالا می‌رود. این خطر در دوقلوهای همسانی که یک قل از آنها گرفتار شده، خیلی بیشتر است. همچنین قرارگرفتن در معرض موادشیمیایی خطرناک و پرتودرمانی به دلیل بیماری، احتمال ابتلا به لنفوم را بالا می‌برد.
منبع: MNT knowledge center
