تاثیر ریزمغذی‌ها بر سلامت پوست
ترجمه: ندا احمدلو
محققان دانشگاه کالیفرنیا به تازگی اعلام کرده‌اند زیاده‌روی در مصرف مکمل‌های ویتامین B12 یا خوراکی‌های حاوی این ویتامین می‌تواند خطر بروز یا تشدید آکنه را افزایش دهد. با این حال، پژوهشگران آمریکایی می‌گویند هنوز برای اعلام قطع مصرف غذاها و مکمل‌های حاوی ویتامین B12 در افراد مبتلا به آکنه، خیلی زود است و نیاز به تحقیقات گسترده‌تری در این زمینه وجود دارد تا متوجه شوند تاثیر منفی این ویتامین روی چه بیمارانی بیشتر و روی چه بیمارانی کمتر است.
ویتامین B12 شمشیر دولبه است!
دکتر هویینگ لی، سرپرست این گروه تحقیقاتی، می‌گوید: «ژن‌های مختلفی در بدن همه ما وجود دارد که می‌توانند به‌‌صورت بالقوه بر بروز آکنه یا پیشگیری از ایجاد آن تاثیر داشته باشند. این ژن‌ها هستند که دارودرمانی برای از بین بردن آکنه‌ها را سخت یا ساده می‌کند و باعث می‌شود برخی مواد غذایی یا ریزمغذی‌ها، تاثیری مثبت یا منفی در بروز یا پیشگیری از آکنه داشته باشند». مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا هم پس از نشر این خبر به تمام افراد مبتلا به آکنه توصیه کرده است تا قطعی نشدن علت ابتلا به بیماری خود، خودسرانه B12 را از رژیم غذایی‌شان حذف نکنند چون کمبود این ویتامین، عوارضی مانند کم‌خونی، مشکلات گوارشی مربوط به هضم غذا، کاهش قدرت حافظه و مشکلات بینایی به دنبال خواهد داشت. دکتر لی و همکارانش با بررسی رابطه بین افزایش سطح ویتامین B12 در خون و تشدید آکنه در برخی بیماران، متوجه شدند این ویتامین می‌تواند فعالیت نوعی میکروب مولد آکنه در پوست به نام «پروپیونی باکتریوم» را افزایش دهد و باعث بروز یا تشدید آکنه شود اما هنوز سوال‌های بدون جواب زیادی در این زمینه وجود دارد و هنوز برای قضاوت زود است.
نقش ویتامین B3 در پیشگیری از سرطان پوست
محققان استرالیایی به تمام افراد در قاره‌های مختلف توصیه می‌کنند برای پیشگیری از ابتلا به سرطان پوست، حتما ضدآفتاب بزنند، در ساعت‌های اوج تابش نور آفتاب (10 صبح تا 4 عصر) از خانه بیرون نروند و مصرف ویتامین B3 را فراموش نکنند. این محققان با بررسی بیش از 380 بیمار مبتلا به حداقل 2 نوع سرطان پوست (جز ملانوما) که در طول 5 سال گذشته به سرطان مبتلا شده بودند، متوجه شدند مصرف روزانه یک مکمل ویتامین B3 یا خوراکی‌های حاوی آن می‌تواند حدود 23 درصد شانس ابتلا به سایر انواع سرطان‌های پوست (جز ملانوما) را کاهش دهد. آقایان باید حداقل روزی 16 میلی‌گرم، خانم‌ها روزی 14، خانم‌های شیرده روزی 17 و خانم‌های باردار هم روزی 18 میلی‌گرم ویتامین B3 دریافت کنند.
نقش ویتامین D در بهبود پسوریازیس
یکی از مهم‌ترین عملکردهای ویتامین D در بدن، کمک به جذب بهتر کلسیم است. این عملکرد، نه‌تنها برای حفظ سلامت و استحکام استخوان‌ها و عضلاتمان خوب است، بلکه می‌تواند باعث حفظ سلامت پوست هم بشود. نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد دریافت مقادیر کافی از ویتامین D در طول روز می‌تواند به بهبود و تسریع روند درمان پسوریازیس هم کمک کند. مصرف خوراکی‌های حاوی این ویتامین، تزریق D3 یا استفاده از داروهای موضعی حاوی ویتامین D، تا حد قابل‌قبولی جلوی التهاب و خارش‌های پوستی بیماران مبتلا به پسوریازیس را می‌گیرد. از این رو، خوردن غلات و لبنیات غنی‌شده با ویتامین D به تمام کسانی که مبتلا به پسوریازیس هستند، توصیه می‌شود.
نقش ویتامین C در جوانسازی
اگر همین الان نگاهی به انواع مرطوب‌کننده‌ها و ضدآفتاب‌های خود بزنید، کمتر محصولی را پیدا می‌کنید که حاوی ویتامین C نباشد. اما چرا؟ به دو دلیل؛ اول اینکه ویتامین C جزو قوی‌ترین آنتی‌اکسیدان‌هاست که می‌تواند با رادیکال‌های آزاد مبارزه کند، قدرت سیستم دفاعی بدن را بالا ببرد و جلوی ابتلا به سرطان پوست را هم تاحد قابل‌قبولی بگیرد. دوم اینکه وجود این ویتامین برای ساخت کلاژن و پیشگیری از پیری و چروکیدگی زودرس پوست، بسیار ضروری است. مصرف خوراکی‌های حاوی ویتامین C می‌تواند تاثیر ضدآفتاب در پیشگیری از عوارض اشعه‌های UV را دو برابر کند.
نقش ویتامین K در ترمیم جوشگاه
نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد استفاده از کرم‌های موضعی حاوی ویتامین K یا مصرف خوراکی‌های حاوی این ویتامین می‌تواند باعث پیشگیری از ایجاد جوشگاههای شدید بعد از عمل‌های جراحی یا جراحت‌های مختلف در سطح پوست شود. ویتامین K با انعقاد سریع‌تر خون و کمک به بسته شدن سطح زخم باعث پیشگیری از ایجاد جوشگاه عمیق می‌شود. محققان سوئیسی بر این باورند که اگر کرم‌های موضعی حاوی ویتامین‌های K، E، C و زینک برای بیمارانی که تحت جراحی قرار گرفته‌اند، خانم‌های باردار یا آنهایی که دچار زخم‌های شدید پوستی شده‌اند، تجویز شود، احتمال اینکه با جوشگاههای آزاردهنده مواجه شوند، بسیار کم خواهد بود.
منابع: WebMD, healthline, MSN
ویتامین‌هایمان را از کجا تامین کنیم؟
منابع ویتامینB3 یا نیاسین: این ویتامین در جگر، شیر، لبنیات، تخم‌مرغ، ماهی، گوشت قرمز، ذرت، گندم و در میوه‌ها و سبزی‌ها در گیلاس، هلو و هویج موجود است. منابع ویتامینD : ویتامین D از ویتامین‌های محلول در چربی است و از طریق منابع گیاهی مثل غلات و منابع حیوانی مثل ماهی ساردین، شیر، تخم‌مرغ و نور آفتاب تامین می‌شود. منابع ویتامینC : از منابع غنی از این ویتامین می‌توان توت‌فرنگی، کلم‌بروکلی، گریپ‌فروت، گوجه‌فرنگی، انبه، لیمو، گل کلم، سیب‌زمینی، هندوانه، اسفناج، کلم، نارنگی، مرکبات و کیوی را نام برد و جگر مهم‌ترین منبع حیوانی این ریزمغذی است. نکته مهم این است که بدانیم نگهداری طولانی‌مدت در یخچال، پختن، گرمای هوا، نور و دخانیات باعث از بین رفتن این ویتامین می‌شود. منابع ویتامینK : این ویتامین نیز محلول در چربی است. بخشی از ویتامینK مورد نیاز بدن به‌وسیله باکتری‌ها در روده خود انسان ساخته می‌شود اما علاوه بر آن در مواد غذایی‌ای مثل جعفری، کلم، اسفناج، گل کلم، زرده تخم‌مرغ، کاهو، چای سبز، گوجه‌فرنگی، مارچوبه، کرفس، لوبیا سبز، شاهی، شلغم، روغن سویا، روغن کبد ماهی و نخود سبز نیز به وفور یافت می‌شود. منابع ویتامین B12 : ویتامین B12 یا کوبالامین یک ویتامین حساس و مهم برای بدن است که در منابع حیوانی مانند جگر، شیر، پنیر و تخم مرغ وجود دارد. نکته مهم درباره این ویتامین این است که هیچ منبع گیاهی‌ای قادر به تامین آن نیست بنابراین کسانی که صرفا گیاهخوارند پس از مدتی با کم‌خونی ناشی از کمبود این ویتامین مواجه می‌شوند.
