دکتر غزاله زاهد
روان‌پزشک کودکان و عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی
هیچ فردی در انتخاب خانواده‌اش نقش نداشته و محیطی هم که در آن زندگی و رشد پیدا می‌کنیم، به‌طور مطلق روی تربیت ما اثر نمی‌گذارد. تربیت و رشد ما به خیلی عوامل بستگی دارد که یکی از آنها قدرت و شناخت توانایی‌هایمان است. ممکن است 2 کودک یا نوجوان در 2 محیط مشابه زندگی کنند؛ مثلا اینکه هر دوی آنها والدینی پرخاشگر داشته باشند اما یکی از آنها از این فرصت برای تواناتر شدن و شناخت بیشتر علایقش استفاده کند و دیگری زیر بار این خشونت‌ها له شود! بنابراین پاسخ آدم‌ها به شرایطی که در آن قرار می‌گیرند و سازگاری‌ای که با اطرافیان می‌توانند پیدا کنند، متفاوت است. اینکه بچه‌هایی که در محیطی پر از خشونت بزرگ شده‌اند اعتماد به‌نفسشان را از دست می‌دهند، قانون نیست اما قطعا خاطرات بد دوران کودکی در ذهنشان باقی می‌ماند و همین موضوع ممکن است اختلال استرس پس از سانحه در آنها ایجاد کند و حتی ممکن است به آدم‌های پراسترسی تبدیل شوند. به همین دلیل بهتر است در وهله اول و با کمک گرفتن از مشاوران، روش درست رفتار با کودکمان را بیاموزیم و سعی کنیم توانایی‌های او را پرورش دهیم چراکه کودکی که در محیطی ناامن و پراضطراب بزرگ می‌شود، ممکن است بتواند آینده‌ای روشن برای خود رقم بزند اما اتفاق‌های گذشته در ذهن او حک خواهد شد و نمی‌تواند آنها را فراموش کند. در دنیا آدم‌های زیادی وجود دارند که موفق شده‌اند اما خاطرات کودکی بدی دارند که همین موضوع گاهی باعث منزوی شدن آنها شده است.
