آنفلوانزا بیماری ویروسی است که علائم آن بسیار شدیدتر از سرماخوردگی است. این بیماری اغلب با تب بالای 8/37 همراه است. بیماران دچار کوفتگی عضلانی، خستگی مفرط، خشکی و درد گلو و درد بدن میشوند. افراد جوان و سالم معمولا دوره بیماری را بدون مشکل طی می‌کنند ولی اگر آنفلوانزا با عفونت باکتریایی همراه شود شرایط بیمار بسیار دشوار خواهد شد. عفونت‌های باکتریایی اغلب به دستگاه تنفسی تحتانی حمله می‌کنند و باعث عفونت ریه میشوند. عفونت ریه خطرناک است. این بیماران به سختی نفس می‌کشند، سرفه می‌کنند و ممکن است خلط خونی داشته باشند. در چنین مواقعی بیمار باید در بیمارستان بستری و درمان با آنتی‌بیوتیک آغاز شود. بیماران برای کاهش سردرد و دردهای عضلانی می‌توانند از مسکن‌هایی مانند استامینوفن یا ایبوبروفن استفاده کنند.
برای کاهش سرفه استفاده از بخور و شربت ضدسرفه توصیه می‌شود. پاشویه با آب ولرم نیز باعث کاهش دمای بدن می‌شود. سیگاری‌ها، افراد مسن، بیمارانی که تحت شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی هستند و کودکان و نوجوانانی که سیستم ایمنی‌شان کامل نشده، بیشتر در معرض آنفلوانزا هستند. طول مدت فعالیت ویروس آنفلوانزا در بدن3 تا 4 روز است. همه افراد مبتلا به آنفلوانزا که همزمان دچار عفونت گوش، سینوس‌ها و مجاری تنفسی هستند حتما باید خیلی زود به پزشک مراجعه کنند.
در طول مدت بیماری، بیماران باید تماس خود را با دوستان و افراد خانواده به حداقل برسانند. آنها باید دستمال کاغذی استفاده‌شده را در ظروف در‌دار بیندازند و مایعات گرم بیشتر مصرف کنند چون مصرف مایعات به تسکین درد گلو کمک می‌کند.
