کودک و پنومونی
دکتر علیرضا ناطقیان
فوقتخصص بیماریهای عفونی کودکان و عضو هیاتعلمی دانشگاه علومپزشکی تهران
21 آبان روز جهانی پنومونی است که همچنان جزو عوامل اصلی مرگومیر کودکان در کل دنیاست ولی خوشبختانه در کشور ما با ارتقای سطح بهداشتی و آموزشهایی که برای بهورزان در روستاها گذاشته شده، علائم پنومونی زودتر شناسایی میشود و کودکان را به مراکز تخصصی ارجاع میدهند. به همین دلیل آمار مرگ و میر کودکان مبتلا به پنومونی در ایران کاهش یافته است.
میزان بالای مرگ و میر کودکان در اثر پنومونی را در کشورهای توسعهیافته با سطح بهداشت پایین که کودکان سوءتغذیه دارند، بیشتر مشاهده میکنیم. علائم پنومونی در کودکان با بزرگسالان متفاوت است؛ مثلا عفونت ریه نوزادان عمدتا با تنفس تند و ناله همراه است و سرفه علامت بارزی نیست. در سنین بالاتر نیز افزایش تعداد تنفس علامت مهمی است ولی سرفه و خلط سینه نیز به آن اضافه میشود. در معاینه هم صداهای غیرطبیعی از ریه شنیده میشود. پنومونی ممکن است ویروسی باشد. در این موارد باید اقدامات حمایتی مناسبی برای کودکان انجام داد تا ویروس به مرور ضعیف شود و فعالیت آن به اتمام برسد. نمونهای از این ویروسها، ویروس آنفلوآنزاست. واکسیناسیون بخشی از این مشکل را حل میکند، چون برای بعضی از ویروسها واکسن وجود ندارد.
والدین باید از بردن کودکان دچار بیماریهای قلبی، ریوی یا سوءتغذیه به محیطهای پرازدحام و آلوده خودداری کنند و مدام دستهای خود و کودک را بشویند و اگر در خانواده فرد مبتلا به آنفلوآنزا یا پنومونی وجود دارد، تماس او را با کودک کاملا محدود کنند و اگر کودک دچار عفونت در سینوسها، حلق و برونشها شد، باید به موقع برای درمان آن اقدام کرد.